پایگاه خبری فولاد ایران - با نگاهی به آخرین ارقام تجاری ایالات متحده و چین، اینکه چگونه توافق اعلام شده هفته گذشته می تواند به تعادل قابل قبول حسابهای تجاری دو جانبه منتهی شود، سوال برانگیز است.
به گزارش فولاد ایران، مازاد درآمد چین در تجارت کالاهای امریکا طی ده ماهه اول امسال 294.5 میلیارد دلار بود که برابر با 40 درصد از کل کسری تجاری امریکاست. در همین مدت، پکن صادرات ایالات متحده به چین را 14.5 درصد، معادل 87.6 میلیارد دلار کاهش داد. درحالیکه فروش کالاهای چینی به ایالات متحده بیش از چهار برابر و معادل 382.1 میلیارد دلار بوده است.
با این حال، پکن قول داده تا طی دو سال آینده، خرید و فروش کالاها و خدمات ایالات متحده را به 200 میلیارد دلار افزایش دهد.
اگر این تمام چیزی است که پکن می خواهد ارائه دهد، باید صادرات آن به امریکا از نرخ فعلی سالانه 462.4 میلیارد دلار نصف شود تا به سطح قابل قبول کسری تجاری با امریکا برسد.
حقیقت غم انگیز این است که امریکا خواستار ادامه انتقال ثروت عظیم و فن آوری به چین است که این امر برابر با افزایش بدهی خالص خارجی آمریکاست و به عنوان دارایی های خالص خارجی در اسناد چین ثبت می شود.
سایر موضوعات بزرگ مانند حفاظت از مالکیت معنوی، انتقال اجباری فن آوری، یارانه های غیرقانونی صنعتی و مدیریت نرخ ارز، به جای اینکه به عنوان استدلال های حقوقی کاملا تعریف شده مطرح شوند، تنها به عنوان بیانیه های اعلانی مطرح می شوند و مکانیزم اجرایی آنها به صورت مشورت دو جانبه در سطوح فنی است که در صورت بروز اختلافات جدی می تواند تبدیل به موضوعات مهم شود.
بدیهی است که توافق برای از بین بردن کسری تجاری امریکا با چین به عنوان یک موضوع امنیت ملی آمریکا مقدم بوده است، اما این موضوع به وضوح از اظهارات رسمی بیرون آمده است.
واشنگتن بر وعده های چین در مورد خرید بیشتر محصولات زراعی و سایر محصولات امریکایی تأکید می کند، حتی اگر 200 میلیارد دلار واردات چین از امریکا در دو سال آینده باز هم باعث بقای کسری های عظیم تجاری در امریکا باشد.
چین در مورد هیچ یک از وعده هایی از این دست صحبت نمی کند. رسانه های دولتی چین خاطرنشان می کنند که پکن "توافقنامه تجارت براساس اصل برابری و احترام متقابل" منعقد کرده است و گسترش بازارهای چین منجر به افزایش واردات کالاها و خدمات از خارج از کشور از جمله ایالات متحده تحت قوانین سازمان تجارت جهانی و همچنین قوانین بازار و اصول تجاری خواهد بود. تمام آنچه که به نظر می رسد به عنوان یک آتش بس و نه به عنوان یک پایان معتبر برای جنگ تجاری است.
پکن به خوبی می داند که عدم توازن بزرگ و منظم در تجارت ایالات متحده، نمی تواند ادامه داشته باشد، صرف نظر از اینکه چه کسی در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده پیروز شود. این عدم تعادل ها یک تحریک برای کشوری است که بیش از 23 تریلیون دلار بدهی عمومی رو به افزایش داشته و شرایط بودجه ای وخیم و سرمایه گذاری خارجی - 10.56 تریلیون دلاری در دست انجام دارد.
درک این موضوع برای سیاست گذاران پکن دشوار نیست که مشکل تجارت آنها با ایالات متحده یک مانع بزرگ برای هرگونه پیشرفت چشمگیر در روابط عمیق دو کشور است. برای پکن، راه حل این موضوع ساده است، خرید بیشتر از امریکا یا فروش بسیار بیشتر به او. اما چرا اینکه چین پیش از این اقدامات خود را صورت نداد تا از تخریب روابش با امریکا جلوگیری کند نیز بخشی از سیاست هایش است که ممکن است پکن بخواهد در آن ها تجدید نظر کند. سرمایه گذاران می بایست جهت اطمینان از ارزش واقعی توافق هفته گذشته ارقام تجاری را مشاهده کنند.
در عین حال، واشنگتن به نمایش دستاوردهای خود در سال انتخاباتی ادامه خواهد داد، حتی اگر کسری تجاری با چین بسیار بیشتر از آن باشد که غیرقابل چشم پوشی شود. کسری تجاری و سایر مسائل سیاسی و امنیتی که امریکا در رقابت استراتژیک خود با چین دنبال می کرد، همچنان ادامه خواهد داشت.
آیا امیدی برای بازارهای مالی وجود دارد؟ بله، یک فدرال رزرو مهربان، زیرا قیمت دارایی ها همیشه با روند سیاست های پولی تعیین می شوند.
منبع: سی ان بی سی
ترجمه: ف. اسکندرخو
