انواع اتصالات فولادی در حالت کلی به دو دسته اتصالات خشک و اتصالات تر تقسیم می شوند در ادامه انواع اتصالات فولادی را به صورت جامع بررسی می‌کنیم:

اتصالات فولادی خشک

در اتصالات خشک، دو قطعه آهن را با روش‌های مختلف به یکدیگر اتصال می دهند. در این نوع اتصالات، به ذوب کردن هیچ کدام از قطعات نیازی نیست.

پرچ در انواع اتصالات فولادی

در این نوع اتصال فولاد، دو قطعه آهن را سوراخ کرده و پرچ را از بین آن ها رد می کنند، سپس سر پرچ را حرارت داده و سر آن را شکل می دهند. این قطعات در اندازه های مختلفی به بازار عرضه می شوند و قطر آن ها با یکدیگر فرق دارد. معمولاً برای اتصال ورق های فولادی نیز از میخ پرچ استفاده می کنند که باعث بالاتر رفتن سرعت کار می شود.

پیچ در انواع اتصالات فولادی

در این روش، برای اتصال دادن دو قطعه فولادی آن ها را سوراخ کرده و یک پیچ را از بین سوراخ ها عبور می دهند. در ادامه، برای محکم کردن اتصال بر سر پیچ ها واشر انداخته و آن را مهره می کنند. تعداد پیچ ها و واشر های لازم برای یک اتصال از طریق محاسبات به دست می‌آید. در روش پیچ کردن قطعات، از طریق شن پاش سطح بین دو قطعه فولادی را به منظور ایجاد اصطکاک تمیز می کنند.

همه روش های اتصال قابل کنترل هستند اما معایبی نیز دارند. از جمله معایب روش اتصال قطعات فولادی از طریق پیچ، می‌توان به پوسیدگی قطعات و عدم کارایی در نقاط دور از دسترس اشاره کرد، اما با این وجود، هنوز هم برای اتصال قطعات مختلف فولادی از این روش استفاده می شود.

نحوه سوراخ کردن قطعات در روش اتصال با پیچ باید به گونه‌ای باشد که دو قطعه دقیقاً روی یکدیگر منطبق شده و هیچ صدمه‌ای به سوراخ ایجاد شده روی قطعات وارد نشود. همچنین، هیچ شی اضافه ای بین اتصال دو قطعه قرار نگیرد.

اتصالات فولادی

اتصال به کمک تا کردن

برای اتصال قطعات فولادی در این روش، بدون نیاز به هیچ گونه ابزار اضافی قطعات را تا کرده و بر یکدیگر منطبق می کنند. از روش تا کردن جهت ساخت آب بندی قطعات شیروانی بام و ساخت کانال ها استفاده می شود.


اتصالات جوشی و تر

از انواع اتصالات فولادی این نوع اتصالات جوشی هستند. امروزه برای اتصال سازه های فولادی از جوش استفاده می شود. در روش انواع اتصالات جوشی، می توان محل اتصال را به هر شکلی جوش کرد. از جمله مزایای اتصال جوشی می توان به پایین بودن احتمال زنگ زدگی آن اشاره کرد، چرا که محل جوش خوردگی با یک آلیاژ مناسب پوشش داده می شود. روش هایی مانند لحیم کاری، هاویه، جوش اکسیژن، جوش الکتریسیته و جوش کاربید در یک دسته قرار می گیرند. در هر یک از روش های فوق، اتصال دو قطعه از طریق افزودن ماده مذاب به محل جوش انجام می شود.

انواع اتصالات جوشی با استفاده از فشار زیاد

روش جوش بر اثر فشار زیاد که به جوش نقطه ای نیز شهرت دارد، عمل اتصال قطعات فولادی بر اثر فشار زیاد و گرم کردن محل جوش انجام می شود. این روش جوش زدن در صنایع زیادی کاربرد دارد، اما از معایب آن می توان به خطر زنگ زدگی و مقاومت پایین اتصال اشاره کرد.

دانستنی های اتصالات فولادی

انواع اتصالات جوشی با استفاده از جریان الکتریکی

معمولاً برای جوش قطعات فولادی مورد نیاز در ساختمان از روش الکتریکی استفاده می کنند. در این روش، بین قطعات فولادی مورد نظر به کمک یک میله فولادی قوس الکتریکی ایجاد می شود. در روش الکتریکی، با حرارت بالا میله فولادی و قسمت های مورد نظر از دو قطعه را ذوب کرده و آن ها را به یکدیگر متصل می کنند. این میله فولادی الکترود نام دارد.
قطب های قوس الکتریکی از طریق جریان برقی که از دستگاه ترانس تخلیه می شود، در الکترود و قطعه فلزی به وجود می آیند. الکترود یک قطعه فولادی روکش دار با مقاومت بالا است که هنگام جوشکاری به همراه روکش ذوب می شود و روکش آن به صورت سرباز روی مواد مذاب بین دو قطعه قرار می‌گیرد و همین امر سبب جلوگیری از سرد شدن فوری مذاب می گردد. این روکش مذاب، پس از سرد شدن از طریق چکش قابل جداسازی است.

  • در رابطه با جوشکاری به روش الکتریکی نکات زیر را به خاطر داشته باشید:
  • انتخاب قطر و اندازه الکترود ها بر اساس ضخامت قطعات فولادی انجام می شود.
  • شدت جریان دستگاه ترانس نیز بر اساس پارامترهای فوق تنظیم می شود که در صورت عدم تنظیم مناسب، ممکن است باعث اجرای بی کیفیت جوش یا سوختن فولاد گردد.
  • در موفقیت آمیز بودن عملیات جوشکاری، تخصص جوشکار نیز پارامتر مهمی به شمار می آید.
  • محل نگهداری الکترود ها باید گرم و خشک بوده و تهویه مناسب داشته باشد.
  • باید از وارد شدن ضربات فیزیکی به الکترودها جلوگیری شود.
  • از الکترود هایی که روکش آن ها به علت قرار گرفتن در معرض رطوبت آسیب دیده است، نمی توان استفاده کرد.

هنگام جوشکاری قطعات فولادی باید چه نکاتی رعایت شود؟

  • قبل از شروع عملیات جوشکاری باید سطح دو قطعه را از هرگونه مواد اضافی مانند گرد و خاک یا سایر آلودگی‌های محیطی تمیز کرد.
  • انجام عملیات جوشکاری در دمای زیر صفر یا در معرض جریان باد مجاز نیست.
  • سطوح مجاور محل جوشکاری باید تا شعاع 10 سانتی‌متر گرم باشد. در صورت وجود چنین شرایطی، می توان جوشکاری را تا دمای -18درجه سانتی گراد نیز انجام داد، اما اگر دمای محل جوشکاری از -18 درجه سانتیگراد کمتر باشد، انجام عملیات جوشکاری مطلقاً ممنوع است.
  • هنگام جوشکاری باید قطعات به اندازه کافی ذوب شوند.
  • سطح جوشکاری باید عاری از هرگونه پوسیدگی، فرورفتگی، برآمدگی و سوختگی باشد.
  • چنانچه لازم باشد عملیات جوشکاری طی چند گذر انجام شود، پس از انجام هر گذر باید سطح مورد نظر را با استفاده از برس سیمی کاملاً تمیز کرد.
  • عملیات جوشکاری باید به نحوی انجام شود که در ظاهر قطعات هیچ تغییری ایجاد نگردد.

برای اطلاع از شرایط صادرات انواع آهن آلان به صفحه ی صادرات میلگرد، صادرات تیرآهن، صادرات ورق مراجعه کنید.