فروآلیاژ اصطلاحی است که برای شناسایی آلیاژهای مختلف آهن استفاده می شود. فروآلیاژهای اصلی عبارت اند از فرومنگنز، فروکروم، فرومولیبدن، فرو تیتانیوم، فرووانادیوم، فروسیلیسیم، فروبرون و فروفسفر. فروآلیاژها از سنگ معدن فلزات آهنی، سنگ آهن، زغال سنگ و شار در دمای بالای کوره های الکتریکی تهیه می شوند. از فروآلیاژها برای تهیه و ساخت فولاد و آلیاژ استفاده می شود. بنابراین صنایع ساخت فولاد و آهن آلات بیشترین استفاده ممکن را از فروآلیاژ می کنند.
آیا میزان مصرف فروآلیاژها برای صنایع مختلف یکسان است؟
در واقع میزان فروآلیاژ مصرفی برای کاربردهای مختلف در حوزه ها و صنایع مختلف، متفاوت خواهد بود. دو محصول جانبی صنعتی فولادی یعنی فرو سیلیس و فرو منگنز، فروآلیاژهایی هستند که بیشترین میزان مصرف را در صنعت تبدیلی دارند و در شرکت فولاد هم استفاده می شود. همچنین نام گذاری این مواد به میزان و نسبت فولاد آنان نگاه می شود. همچنین در مورد مقدار استفاده شده از فروآلیاژها در صنعت فولاد، باید بیان کرد که بیشترین نوع استفاده شده مربوط به تولید فولادهای ساده کربنی است. این طیف فولاد در صنایع ساختمان و کشتی سازی بسیار کاربردی است.
به همین خاطر میزان فروآلیاژ استفاده شده در فرآیند تولید این محصولات به طور طبیعی از بیشترین آنها است. با این حال گاهی برای تولید برخی از فولاد های آلیاژی خاص، به فرو آلیاژهای دیگری نیاز است.
گاهی با توجه به این که نوع تولید چیست و باید چه خصوصیاتی داشته باشد، بعضی از فرو آلیاژهایی که در تهیه آلیاژ فولادی به کار می رود، عبارتند از:
- فرو نیوبیوم
- فروتیتانیوم
- فرووانادیوم
- و فرومولیبدن
برخی از عناصر که در این فرایند کاربرد دارند، اما فرو آلیاژ نیستند، عبارتند از:
- بور
- مس
- و نیکل
میزان مصرف هر فروآلیاژ بسته به نوع محصول است
طبیعتا نوع مصرف، میزان تولید را تعیین خواهد کرد. در مورد فروآلیاژها رتبه بندی به صورت زیر است. این موارد بر اساس فولاد هرمزگان و اصفهان است:
- فروسیلیسیم
- فرومنگنز های کربن
- مدیوم کربن
- فروسیلیکومنگنز
یکی از محصولات یک دهه اخیر فروسیلیکو منگنز است که رشد خوبی در تولیدات آن وجود داشته است. این ماده جایگزین فروسیلیسیم و فرومنگنز خواهد بود. البته برای تنظیم درست میزان منگنز در این فروآلیاژ باید در هر مرحله تعادل سازی صورت پذیرد. در مرحله تعادل سازی عموما فرومنگنز مدیوم کربن اضافه می کنند. البته همین مورد موجب می شود که قیمت محصول نهایی دو برابر گردد، اما به علت صرفه اقتصادی و کاربردهای بالای آن، مطلوب مشتریان است. امروزه نوع مصرف به دو عامل به صرفه بودن و حتی میزان بهره وری بستگی دارد. با این دو موضوع می توان انتخاب کرد که از کدام نوع فروآلیاژ در این رابطه استفاده کرد.
همان طور که اشاره شد، برای مصرف صنایع مختلف و تولید محصولات گوناگون فولادی، میزان مصرف فروآلیاژها می تواند متفاوت باشد. فروسیلیسم و فرومنگنز نیز به دلیل کاربرد زیادشان، جزء پر مصرف ترین فروآلیاژها هستند. این مواد پرکاربرد از نظر درصد کربن با یکدیگر متفاوت بوده و هر کدام از سختی خاصی بهره می برند. همچنین باید بیان کرد که مراحل تولید آن به میزان حرارت بسیار حساس بوده و روند آن بر محصول نهایی بسیار تاثیر گذار است.
